Przedsiębiorczość najczęściej kojarzy nam się z prowadzeniem własnej firmy, tymczasem to składowa wielu czynników budujących nasz światopogląd. Specjaliści definiują również założenie działalności gospodarczej jako konsekwencję procesu budowania postawy przedsiębiorczej. Skoro bowiem postawę przedsiębiorczą charakteryzuje m.in. chęć uczenia się i rozwijania, pomysłowość, aktywność, gotowość do ponoszenia ryzyka, umiejętność analizowania sytuacji i podejmowania decyzji to zasadnym jest stwierdzenie, że o sukcesie w biznesie decydującym wyznacznikiem jest posiadanie umiejętności podstawowych i kompetencji, które z nimi bezpośrednio korelują. Na każdym etapie generowania pomysłu na biznes kluczowym staje się umiejętność czytania ze zrozumieniem oraz zdolność logicznego, często matematycznego myślenia, a przecież nie każdy przedsiębiorca jest ekonomistą. Jeżeli odsuwając kwestie czysto formalne zastanowimy się nad istotą prowadzenia firmy, dochodzimy do wniosku, że wszelkie działania oparte są na umiejętności porozumiewania się i rozwiązywania konfliktów. W dobie dynamicznie rozwijającej się konkurencji, również za sprawą social media brak wyobraźni i elastyczności może być czynnikiem negatywnie wpływającym na rozwój i powodzenie firmy.

Należy również zauważyć duży wzrost  ilości nowo otwieranych działalności gospodarczych, dla których źródłem finansowania etapu startu są środki bezzwrotne w formie dotacji. Ten rodzaj wsparcia skierowany jest do osób bezrobotnych (nieaktywnych zawodowo), u których z różnych powodów życiowych został przerwany okres aktywności zawodowej. Ponowne wejście na rynek pracy, ale już jako przedsiębiorca wiąże się niejednokrotnie z barierą spowodowaną deficytem w umiejętnościach podstawowych. Już na etapie zgłoszeniowym do projektu często zauważalna jest niska umiejętność czytania ze zrozumieniem czy prostej kalkulacji kosztów w planowanej działalności gospodarczej. W większości przypadków sygnalizują oni potrzebę wsparcia w pobudzeniu lub doskonaleniu kompetencji społecznych, ponieważ są świadomi odpowiedzialności jaką niesie za sobą prowadzenie własnej firmy. Obawiają się kontaktów z administracją publiczną, a nawet kontaktów bezpośrednich z potencjalnymi klientami ( przygotowanie urzędowego pisma, stworzenie zachęcającej oferty handlowej). Niejednokrotnie geneza tych obaw ma swoje podstawy właśnie w deficycie umiejętności podstawowych. Wsparcie przedsiębiorczości wśród grup defaworyzowanych powinno zatem opierać się w głównej mierze na modelu wsparcia motywacyjnego, ponieważ niski poziom kluczowych umiejętności podstawowych ma duży wpływ na budowanie postawy przedsiębiorczej w człowieku, dla którego prowadzenie własnej firmy jest niejednokrotnie jedynym rozwiązaniem aby powrócić na rynek pracy. Niedostateczny poziom wspomnianych umiejętności i kompetencji prowadzi bowiem do bariery komunikacyjnej, spadku poczucia własnej wartości jako przedsiębiorcy co w dalszej konsekwencji może doprowadzić do zaniechania prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

 

autor: Katarzyna Machałowska